الگوی پراکندگی تیره باقلائیان (به جز جنس گون) در ایران

پراکنش جغرافیایی تیره باقلائیان (به جز جنس گون) در ایران با استفاده از ١۰٤۰٨ گزارش ثبت شده در منابع ویا بر اساس نمونه های هرباریومی تجزیه و تحلیل گردید. ٤٢٩ گونه این تیره در تمام کشور گسترده اند، هرچند که حدود نیمی از گزارش ها از پنج استان فارس، هرمزگان، تهران، بوشهر و مازندران می باشد. این خانواده ١٧٣ گونه نادر و ١١٧ گونه انحصاری دارد. بیشترین مقدار برای شاخص حداکثر فاصله میان دو فرد از یک گونه (maxd) ٢١٤۰ کیلومتر می باشد. استان های آذربایجان شرقی، خراسان رضوی، فارس، لرستان و آذربایجان غربی بالاترین تعداد گونه های نادر را دارند. به کمک برنامه diva-gis و با استفاده از خانه های ١۰×١۰ کیلومتر و محدوده دایره ای همسایه با شعاع ٥۰ کیلومتر غنای گونه ای نقشه برداری شد.غنای گونه ای بالا در استان های فارس، گیلان، لرستان و همچنین منطقه البرز مرکزی که نقطه داغ گونه های انحصاری نیز می باشد، مشاهده شد. چهل و چهار خانه ١۰×١۰ کیلومتر لازم است تا تمام گونه های این تیره را در بر بگیرد. اما بیست خانه کافیست تا نود درصد گونه ها را در خود جای دهد، این خانه ها از لحاظ حفاظتی اهمیت بالایی دارند.